Dopatrywa³a siê zaburzeñ u ludzi innych . . .

Filozofia społeczna, psychologia społeczna, etyka, antropologia kulturowa
ODPOWIEDZ
Jozek

Dopatrywa³a siê zaburzeñ u ludzi innych . . .

Post autor: Jozek »

Bigorepsje, anorektyzm, bulimiê, parafilie, podatno¶æ nadmiern± na modê i POPkulturê (tatua¿e, rozrywkowy styl ¿ycia), masowe toksykomanie, stereotypowo¶æ, sztuczne u¶miechy (pozytywne my¶lenie), przewidywanie destrukcyjne i czarne my¶li pesymistyczne (fatalizm), wszelakie dysmorfofobie. I to u dojrza³ej kobiety z dwojgiem dzieci widzia³em, nie znaj±c jeszcze takich terminów, bo w klasie podstawowej stwierdzi³a wady wygl±du u mnie, swojego syna i swojej siostry syna.
O zgrozo - czu³em siê zawstydzony i za¿enowany sytuacj± ca³±, ale takiego s³ownictwa jeszcze nie zna³em. Sama ma zaburzenia z od¿ywianiem, jak jej córka. Wszystko to na mnie przesz³o z czasem i da³o do my¶lenia. Sama piêkna nie by³a i oczy wytrzeszczone mia³a niczym modliszka i wygl±da teraz jak niedo¿ywiony suchar.
I pal licho, ¿eby to by³ ¿art o nas wtedy (ma³olaci byli¶my), ale ¿eby takie co¶ stworzy³o siê w g³owie dojrza³ej kobiety i matki? To ju¿ zakrawa o patologie spo³eczn± :?: :!: :?:
Mam t± scenê zdarzenia zakodowan± w mózgu do dzisiaj i trochê da³a mi do my¶lenia. Nie umia³em nawet nic odpowiedzieæ czy skwitowaæ, bo za m³ody by³em i bez asertywno¶ci, a to osoba starsza by³a & doros³a, wiêc autorytetem moralnym i wychowawczym powinna byæ :?:
Xylomena
*****
Posty: 544
Rejestracja: czw mar 22, 2007 1:00 am
Lokalizacja: Józefów
Kontakt:

Post autor: Xylomena »

Czy ja Cię dobrze rozumiem, że piszesz o swojej matce, która zaszczepiła w Tobie poszukiwanie w innych nienormalności, bo widziała ją w Tobie (Twoim wyglądzie)?
Jeżeli tak, to powiem Ci tylko, że to bywa. Nie pamiętam jak się nazywa ten typ matki, ale ciesz się, że Cię nie doprowadziła do samobójstwa lub nie zabiła, żeby udowodnić, że jesteś na coś tak ciężko chory, iż wszyscy powinni jej współczuć.
O ile dobrze oceniasz całą sytuację... Bo może się mylisz, co do niej.
Masz awersję do siostry? Żal o coś?
Na ogół ten typ matki nie wyróżnia dzieci i znęca się nad całym swoim potomstwem (np. po usunięciu ciąży lub po przeżyciu własnego sieroctwa). Chociaż są wyjątki np. ojciec pijak tak mocno katuje syna, że matka wybiera na ofiarę tylko córkę utożsamiając się z bitym, czyli synem.
Może napisz coś o ojcu, to obraz będzie jaśniejszy.
Skończona ilość słów dotyczy tylko skończonej ilości uczuć
Awatar użytkownika
koziolek
****
Posty: 156
Rejestracja: sob paź 25, 2008 2:00 am

Post autor: koziolek »

:)
Xylomena
*****
Posty: 544
Rejestracja: czw mar 22, 2007 1:00 am
Lokalizacja: Józefów
Kontakt:

Post autor: Xylomena »

Moje pierwsze rozumienie rozpoczętego tematu niekoniecznie było trafne, ale ponieważ autor się nie odezwał (ani nikt poza mną), to nijak mi to było kontynuować.

Matka chora psychicznie, a patrzenie na wszystkich od kolebki w sposób seksualny to trochę różne sprawy. I zdaje się, że tu (w tym temacie) bardziej chodzi o to drugie.
Stety czy niestety jest to tak częste, że nikomu nie przyszłoby kwalifikować takiego nawyku jako zaburzenia. W mniejszości są osoby niewychowujące dzieci do łóżka, małżeństwa i stosunkowania płciowego. Takie które są niezaabsorbowane ustawicznym myśleniem o tym i ocenianiem ludzkiej (dziecięcej) przydatności do seksu. Nie wiem, dlaczego to tak jest, bo sama do tej mniejszości się zaliczam, więc większości ludzi na tym świecie nie rozumiem. Nie rozumiem pod tym względem.

A w życiu nie tylko doświadczyłam nie raz skończonego chamstwa (niewyczucia) i uświadamiania jakbym była ulepiona z innych praw natury, ale także skarg masy ludzi, którzy czuli się podobnie na siłę wpychani w jakąś inność i tyły w znajomości biologii, przydatności dla przyrody w ogóle. Bo skarżących się na to, że ktoś widzi i wytyka ich nie taką figurę ("kto cię zechce z takimi małymi cyckami", "kup buty na obcasie to nie będzie widać jakie masz krótkie nóżki" itp), albo przeciwnie umie tylko cmokać nad "apetycznością", "przystojnością", "wzięciem i powodzeniem" jest masa. Masa, ponieważ ci sami ludzie, których boli traktowanie ich jak mięsa i spowiadanie czy na pewno kogoś mają oraz jak to robią (bo pewnie źle i dlatego są zdradzani, albo niezadowoleni lub bez pojęcia co dobre itp.) sami nie umieją się powstrzymywać przed taksowaniem innych, przed wścibstwem, przed narzucaniem swojej własnej wrażliwości seksualnej jako idealnej i obowiązkowej :-( .

Pięknie by było, żeby rodzice byli w tym wyjątkami, albo choćby umieli się ugryźć w język wobec dzieci. Nie są i nie umieją (na ogół). Dlatego w którymś momencie zaczynają budzić odrazę swojego potomstwa, wstręt i pogardę :mrgreen:.
Skończona ilość słów dotyczy tylko skończonej ilości uczuć
Awatar użytkownika
Ziuta60
*
Posty: 1
Rejestracja: pt wrz 30, 2011 2:00 am

współczuje

Post autor: Ziuta60 »

Szczerze to współczuje.......
Nie wyobrażam sobie jako matka, żeby swojej córce kłaść do głowy, że jest brzydka, gruba czy ma koślawe nogi?! Jak matce mogą przejść takie słowa przez gardło??? Ja sobie tego po prostu nie wyobrażam , przecież to jest podcinanie skrzydeł.
Xylomena
*****
Posty: 544
Rejestracja: czw mar 22, 2007 1:00 am
Lokalizacja: Józefów
Kontakt:

Post autor: Xylomena »

Pewnie aż tak dosłownie to nawet nigdy nie przechodzą. Bardziej na podobieństwo "dobrych rad" koleżanek szkolnych, że weź ja na twoim miejscu obcięłabym te włosy tak, albo siak, a spódnicy z takimi nogami bym nigdy w życiu nie założyła itd.. Przecież i taka matka nie krytykuje, że to jej się coś w dziecku nie podoba, tylko że taka zmartwiona jak to ktoś może to dziecko postrzegać.
Zresztą akurat na matki padło, bo temat tak się zaczął, a jakby zrobić badania statystyczne, to ojcowie pewnie wypadliby pod tym względem o wiele gorzej, ponieważ podchodzą do swojego potomstwa jak swoistych reprezentantów i ci to dopiero nie umieją się zdystansować. Podzieliłabym ich na dwie grupy: tych co najchętniej zamurowaliby swoje córki w wieży, żeby broń boże publicznie tylko nie wystąpiły i tych, co osobiście by je sprzedali.

Ale na pewno istnieją też ojcowie i matki, którym nie seks w głowie :wink: . Wierzyć trzeba!

I ani mi w głowie podważać Twojej akuratności :). Witaj na forum.
Skończona ilość słów dotyczy tylko skończonej ilości uczuć
ODPOWIEDZ